Produkty spożywcze to jedna z największych grup towarów, które podlegają zarówno importowi, jak i eksportowi. Decydując się więc na wprowadzenie na rynek Unii Europejskiej danego rodzaju żywności, niezbędne jest wcześniejsze zapoznanie się z zasadami i wymogami, które dotyczą transportu oraz importu artykułów spożywczych. Wśród najistotniejszych kwestii znajdują się stawki celne oraz obowiązki, których musi dopełnić importer.
Stawki celne a import żywności – co trzeba wiedzieć?
Przed rozpoczęciem importu danego towaru zawsze należy przeanalizować wszystkie koszty oraz zasady, które związane są ze sprowadzeniem towaru do kraju. Wpływa to bezpośrednio na cenę finalną produktu i tym samym opłacalność jego sprzedaży. Kluczowe pod tym względem są m.in. stawki celne, które dla każdego artykułu są inne. To jeden z elementów decydujących o ostatecznej wysokości cła. Konkretne stawki celne dla określonych towarów można sprawdzić w systemie taryfowym ISZTAR.
W zakresie żywności stawki celne zawarte są w kilku różnych sekcjach w zależności od typu produktu. Właściwe ceny dotyczą zarówno sekcji Zwierzęta żywe i produkty pochodzenia zwierzęcego, jak i Produkty pochodzenia roślinnego czy Gotowe artykuły spożywcze.
W jaki sposób naliczane są stawki celne od produktów spożywczych?
W zależności od rodzaju żywności, a także kraju pochodzenia stawki celne mogą mieć odmienną wysokość i być naliczane na podstawie różnych zasad. Przykładowo, stawka celna od daktyli wynosi 7,7%, od pigwy 7,2%, a od oleju rzepakowego 9,6%. Jednak już w przypadku przecieru z truskawek i poziomek będzie to 24% + 23 euro za 100 kg.
Przy imporcie szampana stawka celna wynosi 32 euro za hl, choć trzeba pamiętać, że w przypadku alkoholi należy jeszcze wziąć pod uwagę podatek akcyzowy. Na niektóre produkty spożywcze nakładane są także ograniczenia ilościowe w kwestii importu.
Obowiązki importera w imporcie żywności
Każdy importer przed zakupem towaru musi sprawdzić wymogi rynku docelowego dla danego produktu oraz posiadać wiedzę na temat danego artykułu, kraju jego pochodzenia, metody wytwarzania czy sposobu uprawy. Przykładowo, niektóre towary pochodzenia zwierzęcego i roślinnego muszą posiadać świadectwo zgodne z konwencją CITES. Artykuły suszone (owoce, warzywa, kwiaty, nasiona) dodatkowo świadectwo fitosanitarne. Niektóre produkty rolne, np. ryż muszą posiadać pozwolenie na przywóz AGRIM (Agricultural Imports), zgodnie z rozporządzeniem Komisji UE 2016/1237, a towary pochodzące z produkcji ekologicznej, muszą być dodatkowo opatrzone certyfikatem z inspekcji C644, czyli Świadectwem kontroli produktów ekologicznych (Rozp. Delegowane Komisji UE 2021/2306).
Ponadto towary importowane mające związek z żywnością muszą przechodzić na granicy kontrole sanitarne.
Specjalny dokument wejścia CHED-P (art. 40 rozporządzenia wykonawczego Komisji UE 2019/1715) przeznaczony jest dla artykułów pochodzenia zwierzęcego, a dla niektórych towarów wymagane są dokumenty na podstawie przepisów o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz.U. z 2001 nr 5 poz.44).
