Incoterms
Zasady dotyczące każdego rodzaju lub rodzajów transportu
- EXW – Ex Works (…named place) – z zakładu (… określone miejsce)
Sprzedający oddaje towar do dyspozycji kupującego w oznaczonym punkcie wydania (np. własnym magazynie). Towar powinien być właściwie opakowany i oznakowany. Sprzedający nie jest zobowiązany do załadunku towaru na środek transportu – zawiadamia on tylko kupującego o warunkach odbioru towaru. Organizacja transportu oraz wszelkie koszty i ryzyka z tym związane spadają na kupującego. - FCA – Free Carrier (…named place) – franco przewoźnik w określonym miejscu
Sprzedający ma obowiązek dostarczenia towaru w ustalonym miejscu i terminie. Dalsze obowiązki, ryzyka i koszty ponosi kupujący. W zależności od miejsca, gdzie dokonywana jest dostawa, rozróżnia się dwa warianty dostawy:
– gdy miejscem dostarczenia jest obiekt sprzedającego (np. magazyn) to obowiązkiem sprzedającego jest załadunek towaru na środek transportu podstawiony przez kupującego (lub przewoźnika występującego w jego imieniu)
– gdy miejscem dostawy jest inny obiekt (np. port), to dostawę uważa się za dokonaną z momentem przekazania towaru do dyspozycji kupującego, jeszcze na środku transportowym sprzedającego. Wyładunek ze środka transportowego i dalsze czynności są obowiązkiem kupującego. - CPT – Carriage Paid To (…named place of destination) – przewoźne opłacone do określonego miejsca przeznaczenia.
Sprzedający zawiera umowę o przewóz do określonego miejsca przeznaczenia i ponosi jego koszt. Ryzyko uszkodzenia i utraty towaru przechodzi na kupującego z chwilą dostarczenia towaru przewoźnikowi. - CIP – Carriage and Insurance Paid To (…named place of destination) – przewoźne i ubezpieczenie opłacone do określonego miejsca przeznaczenia.
Podobnie do formuły CPT z rozszerzeniem obowiązku sprzedającego o obowiązek zawarcia umowy i pokrycia kosztów ubezpieczenia towaru na czas transportu. - DAT (Delivered at Terminal) – dostarczone (… określone miejsce przeznaczenia).
Sprzedawca dostarcza ładunek oraz jest zobowiązany do rozładunku ze środka transportu oraz udostępnienia kupującemu w terminalu, porcie przeznaczenia lub miejscu przeznaczenia. “Terminal” oznacza jakiekolwiek osłonięte lub nieosłonięte miejsce, jak na przykład nabrzeże, magazyn, plac kontenerowy czy też terminal drogowy, kolejowy bądź lotniczy. Sprzedający ponosi wszelkie ryzyko związane z dostawą i rozładunkiem towaru w porcie lub terminalu przeznaczenia. Ponadto niniejsza klauzula wymaga dokładnego określenia punktu rozładunku, gdyż do momentu dostarczenia towaru do tego punktu wszelkie ryzyka oraz koszty ponoszone są przez sprzedawcę. DAT to nowa klauzula dotycząca dostawy, która zastępuje klauzulę DEQ (dostarczone na nabrzeże). - DAP (Delivered at Place) – dostarczony do miejsca (oznaczone miejsce przeznaczenia).
Sprzedawca dostarcza ładunek oraz jest zobowiązany do udostępnienia kupującemu do rozładunku ze środka transportu, którym został on przetransportowany do określonego miejsca. Sprzedawca ponosi wszelkie ryzyko związane z dostawą towaru do tego miejsca. DAP to nowa klauzula dostawy, która została stworzona w celu zastąpienia trzech innych klauzul na ten temat (mianowicie DAF, DES, DDU) zawartych w poprzedniej wersji Incoterms z 2000 roku. - DDP – Delivered Duty Paid (… named port of destination) – dostarczone w określonym miejscu przeznaczenia, cło opłacone.
Obowiązki, koszty i ryzyka podobne jak w DDU z rozszerzeniem o obowiązek dokonania odprawy celnej importowej przez sprzedającego.
Przepisy dotyczące transportu morskiego i żeglugi śródlądowej
- FAS – Free Alongside Ship (…named port od shipment) – franco wzdłuż burty statku w określonym porcie załadunku – formuła stosowana tylko w transporcie morskim i wodnym śródlądowym.
Sprzedający ma obowiązek dostarczyć towar do określonego portu załadunku, wzdłuż burty statku. Od tego momentu koszty i ryzyka przejmuje kupujący. Do niego należy obowiązek załadunku na statek, i zawarcia umowy o przewóz morski. Kupujący musi poinformować sprzedającego o miejscu i terminie załadunku. W odróżnieniu od Incoterms 1990 w wersji z roku 2000 nałożono na sprzedającego obowiązek dokonania odprawy celnej eksportowej. - FOB – Free on Board (…named port of shipment) – franco statek w określonym porcie załadunku – tylko w transporcie wodnym.
Sprzedający dostarcza towar do określonego miejsca załadunku w określonym czasie. Do jego obowiązków należy także dokonanie odprawy celnej eksportowej. Sprzedający ponosi odpowiedzialność za towar do chwili przekroczenia linii nadburcia statku (tzw. ship’s rail). Umowę o przewóz morski zawiera kupujący. Informuje on sprzedającego o nazwie statku, miejscu i terminie załadunku. - CFR – Cost and Freight (…named port of destination) – koszt i fracht do określonego portu przeznaczenia – tylko w transporcie wodnym.
Do obowiązków sprzedającego należy dostarczenie towaru na statek w porcie załadunku, zawarcie umowy przewozu towaru do określonego portu przeznaczenia, pokrycie kosztów frachtu oraz kosztów załadunku na statek. Podział ryzyka następuje z chwilą przekroczenia linii nadburcia statku przy załadunku. Kupujący ponosi kosztu wyładunku ze statku. - CIF – Cost, Insurance and Freight (…named port of destination) – koszt, ubezpieczenie i fracht do określonego portu przeznaczenia – tylko w transporcie wodnym.
Podział kosztów i obowiązków podobnie jak w CFR, z tymże sprzedający ma obowiązek zawarcia umowy ubezpieczenia na czas transportu i pokrycia jego kosztów. Sprzedający przekazuje kupującemu dowód zawarcia umowy ubezpieczeniowej, by ten mógł domagać się roszczeń w przypadku uszkodzenia towaru.